Bugun, reel sektorun, uretimin icinde bulundugu zorluk,
Yarinin stratejisinde, uretim kabiliyetinin ne kadar onemli olacaginin gostergesidir.
Tarihte sanayiye baktigimizda Osmanli Imparatorlugunda ilk fabrikalar II.Mahmut devrinde savunma sanayi ile baslamistir. Bu devirde Sinop, Izmit, Istanbul tersanelerinde buharli gemilerin yapildigi ve bazi ahsap teknelerin Londra’ya goturulerek icine makine konuldugu gozlenebilmektedir. Ancak kurulan bu fabrikalar icin komure duyulan gereksinim cok fazlaydı. Cunku o zamana kadar disaridan getirilen komur, butceden onemli bir payi disari aktariyordu. Bu donemde isletmeye acilan Eregli Komur Isletmeleri, Osmanli sanayinde bir baslangictir.Türkiye’nin ilk komur havzasi 1829’da isletmeye acilmistir. Aynı isletme giderek Evkafi Sahane’ye devredilmis fakat komur havzalari iyi isletildigi icin Rum ve İngiliz isletmecilerine borc karsiliginda isletilmek uzere kiraya verilmistir. Hemen hemen Avrupa ile es donemde baslayan sanayilesme cabalarimiz Kurtulus savasi ile durgunlasmasina karsin yeni cumhuriyet ile tekrar yukselise gecen sanayimiz 1950 li yillarda tekrar duraganlasmistir. 1980 sonrasi, 1990 sonrasi ve 2000 sonrasi seklinde irdeleyebilecegimiz sanayi gelisimi hakkinda, son ekonomik kriz sanayi yatirimlarini etkiledi.
Arz-talep dengesinde ki duranganlik yatirimcilari sanayiden uzaklastirip, yatirimi dusuk, geri donusu kolay sektorlere yoneltti. Ancak kriz sonrasi hizla yukselen talepler ve stratejik olgular;
Yarinin stratejisinde, uretim kabiliyetinin ne kadar onemli olacaginin gostergesidir.
Yoruma kapalı